De Oekraïne oorlog , kan mooi gesymboliseerd worden door onderstaand schilderij wat ik eerder maakte : 

Bолк в гулаге как символ зла, Wolf in een goelag als een symbool van het kwaad

Historische toespraak

De Oekraïense president Volodimir Zelenski richtte zich tot het Russische volk. Zijn toespraak, in het Russisch, kan wellicht nu al als historisch beschouwd worden. 

“Vandaag heb ik geprobeerd de president van de Russische federatie te bellen. Het resultaat was: stilte.

Stilte zou er moeten zijn in de Donbas. Daarom wil me vandaag richten tot alle burgers van Rusland. Ik richt me tot u, niet als president, maar als een burger van Oekraïne.

Wij delen een grens van meer dan 2000 kilometer. Langs deze grens staat jullie leger, bijna 200.000 soldaten, duizenden militaire eenheden. Uw leiderschap heeft hun opgedragen voorwaarts te trekken. Voorwaarts, op het grondgebied van een ander land.

Deze stap kan het begin zijn van een enorme oorlog op het Europese continent. De hele wereld praat over wat er nu iedere dag kan gebeuren. Een oorzaak kan zich iedere dag voordoen, iedere provocatie, iedere vonk heeft de potentie om alles in lichterlaaie te zetten. U wordt verteld dat deze vlam het volk van Oekraïne vrijheid zal brengen. Maar het volk van Oekraïne is al vrij.

De Oekraïners herinneren zich hun verleden. Ze bouwen aan hun eigen toekomst. Ze bouwen eraan, en zijn niet bezig die te vernielen, zoals u elke dag op de televisie wordt verteld. Het Oekraïne van uw nieuwsmedia en de realiteit van Oekraïne zijn twee compleet verschillende landen. Het verschil is dat het onze echt bestaat.

U wordt verteld dat wij nazi’s zijn. Maar hoe kan een natie nazistisch zijn die meer dan 8 miljoen levens heeft opgeofferd om het nazisme uit te roeien? Hoe kan ik een nazi zijn, als mijn grootvader de oorlog heeft overleefd als soldaat in het Sovjet-leger, en gestorven is als een kolonel in een vrij Oekraïne?

U wordt verteld dat wij de Russische cultuur haten. Maar hoe kan een cultuur worden gehaat? Buren verrijken elkaars cultuur. Dat maakt hen echter noch tot een eenheid, noch verdeelt het hen in een ‘wij’ en zij’.

We zijn anders. Maar dat is geen reden om vijanden te zijn. We willen aan onze geschiedenis bouwen. Vreedzaam. In rust. In rechtvaardigheid.

U wordt verteld dat ik bevel gaf om de Donbas aan te vallen. Om te schieten. Om willekeurig te bombarderen. Dat roept vragen op. Schieten, op wie? Bommen te gooien, waarop?

Op Donetsk? Waar ik zelf tientallen keren geweest ben? Waar ik de gezichten en de ogen van de inwoners heb gezien? Waar ik heb rondgelopen met vrienden? Op het Donbas-voetbalstadion? Waar ik tijdens de Europese kampioenschappen met de mensen gejuicht heb voor onze jongens? Het Sjtsjerbakovapark? Waar we samen gedronken hebben toen ons team verloor? Op Loegansk? Waar het huis staat van de hartsvriendin van mijn moeder? De plaats waar haar vader is begraven?

Ik spreek nu wel in het Russisch, maar niemand in Rusland weet wat deze namen, families, straten en gebeurtenissen betekenen. Dit is allemaal vreemd voor u. Onbekend.

Dit is ons land. Dit is onze geschiedenis. Waarvoor gaat u vechten? En tegen wie?

Velen van u hebben ooit Oekraïne bezocht. Velen van u hebben familie in Oekraïne. Sommigen van u studeerden aan onze universiteiten, zijn bevriend geraakt met Oekraïners. U kent ons karakter, u kent ons volk, onze principes. U weet wat wij het meeste koesteren.

Luister naar uzelf, luister naar de stem van de redelijkheid, van het gezonde verstand. Hoor onze stemmen. Het volk van Oekraïne wil vrede. De Oekraïense autoriteiten willen vrede. We willen vrede en doen wat we kunnen om vreedzaam te zijn.

We staan niet alleen. Het klopt dat Oekraïne gesteund wordt door vele landen. Waarom? Omdat we niet praten over vrede tot elke prijs. We praten over vrede, en over principes en rechtvaardigheid. Over ieders recht om zijn eigen toekomst te definiëren, over veiligheid, en over ieders recht om zonder dreiging te leven. Dat alles is belangrijk voor ons. Dat alles is belangrijk voor vrede. Ik weet dat dit ook belangrijk is voor u.

Wij weten zeker dat we geen oorlog willen. Geen koude, geen hete, geen hybride oorlog. Maar als we aangevallen worden, als iemand probeert ons te beroven van land, onze vrijheid, onze levens, de levens van onze kinderen, dan zullen we onszelf verdedigen. We vallen niet aan, we verdedigen ons. Als u ons aanvalt, zult u onze gezichten zien. Niet onze ruggen, maar onze gezichten.

Oorlog is een grote ramp en kent een hoge prijs, in alle betekenissen van dat woord. Mensen verliezen hun geld, aanzien, kwaliteit van leven, vrijheid. En het allerbelangrijkst: mensen verliezen degenen van wie ze houden. Ze verliezen zichzelf.

Oorlog betekent gebrek aan van alles, maar altijd een overvloed aan pijn, vuiligheid, bloed en dood: duizenden, tienduizenden doden.

U wordt verteld dat Oekraïne een bedreiging vormt voor Rusland. Dat is nooit waar geweest, het klopt nu niet en niet in de toekomst.

U wilt veiligheidsgaranties van de Navo. Wij willen ook veiligheidsgaranties, voor onze veiligheid. De veiligheid van Oekraïne willen we, van u, en van de anderen die daarvoor garant stonden in het Boedapest Memorandum [uit 1994, waarin Rusland, de Verenigde Staten en Groot-Brittannië beloofden “om de onafhankelijkheid en soevereiniteit en de bestaande grenzen van Oekraïne te respecteren”, en “af te zien van de dreiging met geweld”, red.]

Vandaag zijn wij niet opgenomen in enige veiligheidsalliantie. De veiligheid van Oekraïne is verbonden met de veiligheid van onze buren. Daarom hebben we het nu over de veiligheid van heel Europa. Maar onze voornaamste doel is vrede in Oekraïne en de veiligheid van onze burgers, de Oekraïners.

We zijn vastbesloten dit aan iedereen te laten weten, ook aan u. De oorlog zal iedereen beroven van garanties. Niemands veiligheid zal gegarandeerd zijn.

Wie zal er het meeste onder lijden? Mensen.

Wie zijn hier het meeste tegen? Mensen.

Wie kan voorkomen dat dit allemaal gebeurt? Mensen.

Als deze mensen onder u zijn, ik weet zeker dat ze er zijn. Publieke figuren, journalisten, muzikanten, atleten, wetenschappers, dokters, bloggers, stand-upcomedians, tiktokkers, en nog meer, gewone mensen. Eenvoudige mensen: vrouwen, ouderen, jongeren, vaders, en vooral moeders, die net zo zijn als de mensen in Oekraïne, hoezeer men ook probeert u te overtuigen van het tegendeel.

Ik weet dat mijn toespraak niet op de Russische televisie zal worden uitgezonden. Maar de burgers van Rusland moeten dit zien. Ze moeten de waarheid kennen. En de waarheid is dat dit moet stoppen voordat het te laat is.

Als de autoriteiten van Rusland niet met ons rond de tafel willen zitten om te praten over de vrede, dan zullen ze misschien wel met u willen praten.

Willen de Russen oorlog? Ik zou willen dat ik die vraag kan beantwoorden, maar het antwoord hangt alleen van u af. Van u, burgers van de Russische Federatie.

Dank u wel.”

Gedicht

Europa, 2022

Angst zonder gedachten, de geest

loopt als een pakezel

de verschroeide aarde op – niets

valt er te overpeinzen nu.

Voldongen feiten om ons heen.

Hoop is een alchemist: de dichtste steen

ontzegelt het. Als uit een ei: klein

verenpakketje, bebloed nog, onooglijk.

Het eerste verzet wordt het luidste protest.

Er is een nieuwe wereld mogelijk

Rest ons de Hoop:

Geschilderd nalv een Russisch bombardement op Charkov

  Я світло світу : Oekraïens:  Ik ben het licht der wereld                [ joh.8-12 ]

De controverse van het licht: De houvast van het geloof/ het zoeken van de steun met het kruis in de hand versus het licht veroorzaakt het verschrikkelijk menselijk handelen. De stalen in het licht, de aureool, in het dakgat zou je kunnen zien als “de staling van gods licht” versus de straling van de bom.  Jezus op de icoon kijkt verbijsterd, “ik weet het ook niet”.

Geschilderd nalv de beschieting van een kerk in omgeving Maripol

Я — хліб життя : Oekraïens : Ik ben het brood des leven.                   (joh.6-35)

De schoonheid van de Oekraïense velden met graan, 12 % van de mondiale brood voorzieningen, en zonnebloemen, 50 % van de wereld voorziening, wordt  de Russische RPG-7  thermobarische raket lanceerinrichtingen wreed verstoord. De in brand geschoten Oekraïense kerk staat symbool voor de onmacht. De regenboog afgezet tegen de donkere luchten staat voor de hoop, als teken voor het verbond.

Wat op het bordje staat : молись за Україну moet je maar opzoeken op Google translate.

geschilderd na de wetenschap dat Patriarch Kirill een voormalig KGB lid was

Нехай діти приходять до мене : Oekraïens: Laat de kinderen tot mij komen       (Markus 10-13)

De hier wel cynische tekst van de derde schilderij in het drieluik over de oorlog in Oekraïne duidt op de houding van de Russisch Orthodoxe kerk in deze oorlog. De jongen doet mij aan mijn jeugd denken, waarbij het “oorlogje spelen” als onschuldig vertier werd ervaren, maar hier in al zijn onschuld de motivatie en veerkracht symboliseert. De herder zwerfhond staat voor de wolf van het kwaad.